V O lagarto-tartaruga miope matinaba polas noites sobre teoloxía carnal, non sabía para que pero a falta de estímulos reprodutivos non estaba incómodo xogando coas palabras. O único problema destas arroutadas teolóxicas era a imposibilidade de recordar nada pola mañá. Mais unha noite tras comer unhas herbas para a dor de estómago foi quen de explicar ós seus veciños de valado as audacias da súa mística escolástica. A pureza das palabras é fundamental na hixiene da alma, e ata podemos asegurar que sen ela córrese o risco de afogala sen resurrección posible. E se ben a utilidade derradeira da alma é empiricamente nula, non é menos certo que de ter algo aínda que sexa como potencia é preferible telo en perfectas condicións de uso.
Dende entón cada vez que escoita unha palabra impura sofre crises nerviosas que rematan desde esa funesta noite coa cabeza dentro da coiraza polos séculos dos séculos, amén.