VII Era inverno e durmía por tres meses soñando no premio Nobel á particularidade animal, entre borradores do discurso de aceptación e gracias miles polo premio inmerecido, mais xusto o lagarto notou unha presenza cálida, volveu a cabeza sen abrir os ollos e uns labios húmidos bicaron os seus. Supúxoo soño mais ó espertar viu restos de despedida na boca e odiou os premios que non lle dan.